Zeven man sterk togen we naar Swalmen, in een poging wat punten mee te pakken voor VCM. En al tijdens de eerste set bleek dit een moeilijke opgave. De vooral veel jongere en flexibele tegenstander mepte er lustig op los (zeg maar knoerhard), waardoor de eerste set, ondanks kranig verweer, ons door de neus werd geboord.
Set 2 hadden we gehoopt wat meer tegenstand te kunnen bieden meer hierop terugkijkend was deze set de minste qua spel, tenminste aan onze kant. Gauw vergeten dus en alle pijlen inzetten op….
De derde set; er kwam wat meer rust in de passing, we konden wat vaker een aanval opzetten en afmaken. We bleven lang in de buurt van de score van de tegenstander maar kwamen uiteindelijk toch te kort. Oeps, dat viel een beetje tegen.
Dan de vierde set; we begonnen met een voorsprong en we kropen langzaam naar de 10, de 15 en de tegenstander kon niet aanhaken. We bleven goed blokken en onze eigen aanvallen resulteerden steeds meer in een goed resultaat. Tjap tjoi; setje gewonnen.
Samenvattend en relativerend hebben we ons een beetje laten overbluffen door het smashgeweld van de tegenstander (niet normaal!). Ondanks dat bleven we elkaar vooruit roepen en kwamen de passes gaande de wedstrijd beter waardoor we eigen aanvallen konden afmaken. Mede hierdoor en het niet aflatende blok, konden we een set binnen harken.
inhaalwedstrijd; wordt nog gespeeld
Googelend kom je bij VCP uit op “Vakcentrale voor Professionals”, met in 2014 nog meer dan 270.000 leden. Dat zou tegen ons cluppie (18 leden) niet eerlijk zijn. Het bleek gelukkig om VCP uit Echt te gaan.
Tegen de meesten van dit team, hebben we de afgelopen jaren al vaker gespeeld. Ook een geduchte tegenstander.
En dat bleek ook wel uit de uiteindelijke setstanden: 14-25, 20-25, 16-25 en 25-23.
Uiteindelijk wel weer een punt (1-3)
Op een, om meerdere redenen, memorabele dag mocht heren 1 naar Strampoy voor een wedstrijd tegen Stravoc,
Op deze dag zijn Truus en Moon jarig én PSV speelde in de Champions League ook uit, tegen Sevilla.
Bij het vertrek van heren 1 vanuit café Ons Lieske stond PSV al met 2-0 achter.
Ik weet, we zijn een volleybalclub en ook in de team-app van VCM mag niet over voetbal gesproken worden, maar …..
Marcel vindt dat deze keer vast wel goed.
De heren van VCM schoten in Stramproy goed uit de startblokken, zakten daarna wat terug maar haalden de set toch binnen (20-25).
Het bericht dat PSV uiteindelijk met 2-3 gewonnen had sijpelde ook door tot het team van heren 1.
Dat leek een boost te geven, want het stond in een mum van tijd 1-11. Dat was voor Stravoc het signaal om een tandje bij te zetten (of kakte VCM wat 1?). Het werd nog bijna gelijk. Gelukkig herpakte VCM zich op tijd en trok deze set met 17-25 over de streep.
Ook de volgende twee sets werden gewonnen. Vooral een degelijke wedstrijd, met vlagen oogstrelend spel. Jammer dat veel van onze supporters dit gemist hebben (omdat ze thuis PSV keken?). Wie weet, zit de volgende wedstrijd (7 december thuis de inhaalwedstrijd tegen Rekivoc) de tribune wel weer vol!?
wordt nog gespeeld
Gespannen (door het strakke truitje) begonnen we aan de eerste wedstrijd van het seizoen. We mochten beginnen met de service maar dat pakte niet zo goed uit. Vrij snel keken we tegen een achterstand aan en konden niet voldoende scoren om de set te pakken.
Vóór de tweede set sprak Maarten ons toe en benadrukte om de rust te nemen vooraleer te gaan serveren. Ook op het afroepen werd gehamerd. Ondanks dat we toch weer snel een aardige achterstand hadden opgelopen, kwamen we, mede door de betere services weer dichterbij. Op het einde van de set kwamen we zelfs gelijk maar verloren uiteindelijk met 26-24, maar de toon was gezet.
Vol goede moed startten we de derde set en al snel ging het gelijk op. De services liepen, er werd gewerkt voor elke bal en het afroepen resulteerde uiteindelijk in setwinst; die hadden we verdiend.
Tijd voor de vierde set; die liep vanaf het begin al stroef en binnen enkele minuten stonden we flink achter. Ondanks de coaching vanaf de kant en naar elkaar moesten we in de tegenstander de meerdere erkennen.
Samenvattend en relativerend hadden we goede spelmomenten, gingen we elkaar beter oppeppen en verloren we doordat we toch te veel fouten maakten. Vooral de receptie behoeft de aandacht; een goede pass zorgt voor meer rust en overzicht en creëert ruimte om een aanval in te zetten. Daar ontbrak het wel eens aan. Volgende keer beter.
Gesterkt door de winst van de vierde set in de vorige wedstrijd, begonnen we vol goede moed aan deze wedstrijd. De eerste set liep wat stroef, de afstand tot de tegenstander bleef beperkt maar we moesten de set toch laten gaan. Daarna gingen we in de tweede set meer en meer ons eigen spel spelen; betere passes, meer afgeronde aanvallen en ook als het een moeilijk te spelen bal was, veel achterin spelen. Deze sets waren binnen.
De vierde set startten we wat meer gelaten maar bouwden toch een voorsprong op van 19-9. Daarna zakte ons spel helemaal in;l er werd niet meer echt aangevallen en het regende persoonlijke fouten, waardoor we deze set helaas toch nog verloren.
Moraal van het verhaal; doorgaan tot het gaatje.
Deze keer gingen we met zijn 8ten naar Weert om te proberen de stijgende lijn voort te zetten en de (volle) buit binnen te halen.
In de eerste twee sets leek dit al aardig te gaan lukken; de tegenstander maakte beduidend meer fouten dan wij; de pass kwam goed aan en er kon gericht worden aangevallen.
De derde set werd het al wat benauwder en de foutenlast begon ook aan onze kant wat toe te nemen, echter hadden we nog genoeg goede passes en aanvallen, ondanks de blessures, waardoor we de derde set ook zeker konden stellen.
De vierde set ging Weert verder waar het in de vorige set mee begonnen was: de aanval door het midden. Dit kregen we niet voldoende gestopt en binnen luttele minuten keken we tegen een achterstand die we niet meer konden terugbuigen. Jammer, want ook de vierde set winnen behoorde tot de mogelijkheden. Laten we dat gaan doen in de volgende match.
Ondanks wat blessureleed, konden we met Wilco op de tribune, Maarten langs de kant (coach) en de versterking van Adrie en Tommy de wedstrijd ingaan.
De eerste set liep vrij vlot en sloten deze ook winnend af. Bij de tweede set echter werden de services van de tegenstander slechter verwerkt en liepen we een achterstand op die we helaas niet weggepoetst kregen door het grote aantal eigen fouten. Deze set maar snel vergeten en door….
De derde set bood weer betere perspectieven; de service werd goed gewerkt, de pass werd goed verzorgd en we kwamen weer meer tot aanvallen, maar ook slimme ballen leverden de setwinst op.
Zo gleden we door naar de vierde set. Even leek het erop dat het een herhaling ging worden van set 2. Gelukkig konden we nu door concentratie en verzorgd spel de achterstand wel keren en de set naar ons toetrekken.
Weer een prima resultaat dus; voldhouden zo.
Vol goede moed togen we met 7 spelers en een coach (Wilco) naar Echt. Wat we nog niet wisten was wat ons te gebeuren stond.
In de eerste minuten van de wedstrijd kregen we al een achterstand te verwerken van 12 punten; 12 goede services van de tegenstander die niet optimaal door ons werden verwerkt. De pass haperde behoorlijk en deze set gaven we snel af.
De tweede begon een heel stuk beter. We kwamen wel op achterstand maar knokten ons door geconcentreerd en verzorgd spel tot op twee punten terug; winst had er eigenlijk wel ingezeten.
Dan moest dat maar in set 3 gebeuren; en dat werd bewaarheid. We namen de voorsprong en hielden die stevig vast. In ieder geval de eer alweer gered.
Set 4 keerde het tij weer en kwamen we, ondanks de geleverde inzet, niet over de tegenstander heen. Jammer, er had een setje meer ingezeten.
Deze keer waren we, met enige versterking van heren 1, met zijn achten. De tegenstander, zoals de naam al aangeeft, was een gemengd team (2 kerels, 5 meiden).
Vol goede moed startten we aan deze wedstrijd.
De eerste twee sets speelden we heel geconcentreerd en verzorgd, waardoor we onze eigen aanvallen konden maken. Gaande de derde set kwam daar een beetje de klad in; zelf aanvallen bleef het devies, echter, de tegenstander ging dat ook doen. De middenaanval werd vaak wel geblokt maar vloog de berm in; jammer van deze set.
Zo verging het ook in de vierde set. We leefden nog wel op (beetje laat) maar de achterstand was nog te groot om weer te overbruggen. Toch een leuke pot en 2-2 een resultaat op maat.
deze wordt nog gespeeld
Tussenstanden Liefhebberij Volleybal Competitie Nr.52
1e klasse heren

2e klasse heren
